Πρώτα απ’ όλα, γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες. Από τον καιρό του 
Ομήρου ως σήμερα έχουν περάσει κάπου δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια. 
Στους αιώνες που κύλησαν οι Έλληνες βρεθήκαμε συχνά στο απόγειο της 
δόξας,  άλλοτε  πάλι  στα  χείλια  μιας  καταστροφής 
ανεπανόρθωτης∙νικήσαμε  και  νικηθήκαμε αμέτρητες  φορές∙  δοκιμάσαμε 
επιδρομές και σκλαβιές∙ αλλάξαμε θρησκεία∙ στους τελευταίους αιώνες η 
τεχνική  επιστήμη  μετασχημάτισε  βασικά  τη  μορφή  της  ζωής  μας∙  και 
όμως κρατηθήκαμε Έλληνες, με την ίδια γλώσσα–φυσικά εξελιγμένη–, με 
τα ίδια ιδανικά, τον ίδιο σε πολλά χαραχτήρα και με ένα πλήθος στοιχεία του  πολιτισμού  κληρονομημένα  από  τα  προχριστιανικά  χρόνια.  Στον 
πνευματικό τομέα κανένας λαός  δεν μπορεί να προκόψει, αν αγνοεί την 
ιστορία  του,  γιατί  άγνοια  της  ιστορίας  θα πει  άγνοια  του  ίδιου  του  ίδιου 
του  εαυτού  του.  Είμαι  Έλληνας,  συνειδητός  Έλληνας,  αυτό  θα  πει,  έχω 
αφομοιώσει  μέσα  μου  την  πνευματική  ιστορία  των  Ελλήνων  από  τα 
μυκηναϊκά χρόνια ως σήμερα.